کد مطلب:173477 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152

قیام مختار
مختار پس از رسیدن به حكومت، به یك طبقه كه در دوران امویان تحت فشار بود و در دوران ابن زبیر نیز فشار در مورد آنان ادامه یافت، خدمت كرد.

آنان عبارت بودند از طبقه ی «موالی» (مسلمانان غیر عرب). تا زمان مختار، موالیان مانند دیگر مسلمانان، وجوه شرعی و خراج و مالیات می پرداختند و وظایف دیگر را انجام می دادند، ولی از حقوق مساوی با سایر مسلمانان محروم بودند.

همین كه كار مختار قوام گرفت، این طبقه را مورد توجه قرار داد و برآنی آن ها نیز حقوق مساوی با حقوق سایر مسلمانان مقرر ساخت.

این اقدام اشراف و بزرگان قبایل را بر ضد مختار تحریك نمود. آنان اجتماعاتی تشكیل داده و توطئه هایی نمودند و متفقا برای جنگ با مختار آماده شدند.

در رأس آنان، قاتلان امام حسین علیه السلام قرار داشتند، ولی سرانجام در تحریكات خود با شكست روبرو شدند.

این مخالفت ها باعث شد كه مختار در تعقیب و قتل قاتلان امام حسین علیه السلام تعجیل كند، به طوری كه ظرف یك روز، 280 نفر از آن ها را به قتل رسانید و سپس به تعقیب بقیه پرداخت و تعداد زیادی از جمله شمر بن ذی الجوشن، عمر بن سعد، عمر بن حجاج، شبث بن ربعی را كشت و از رؤسا و بزرگان آن ها، احدی را زنده نگذاشت.